Pas wayahe
preian sekolah ana bocah papat yaiku Ahmad , Karji,Bagong,lan Rudi nggekek
kesibukan kanggo ngiri preian sekolah.Bocah papat iku mau ngerencanakno ape
budal ngajak menyang gunung pucangan amergi ten mriku katah kewane lan dereng
katah tiyang sing semerap, terus bocah papat iku mau badhe ngerencanaake
persiapan kanggo ngajak.
Pas isuk
bocah papat iku mau ngelumpukaken barang – barang terus di tiliki be’e wonten
sing keliwatan, sakwise di tiliki lan barange jangkep kabeh bocah papat iku
budal bareng menyang gunung pucangan. Sakwise tenmriku Ahmad ngeculaken asune
damel ngelacak kewan buruane, sakwise di culno kabeh podo ngetutno Asu iku mau,
tapi pas wayae seru serune Karji Ilang ing tengah alas. Ahmad, Rudi lan Bagong
podo bengong goleki Karji.
Sampek di
enteni sampun sore Karji dereng kepetok, sue suene ahmad krungu suarane wong
jalok tolong, terus bagong krungu pisan akhire bocah telu iku mau marani suara
iku mau, tibake Karji nangis lan jalok tulung ndek dukure Uwit amargi wedhi di
godak Celeng. Akire boca telu iku mau podo guyu cekikikan, terus Karji di
rewangi mudun teko Uwit terus bocah
papat iku mau mulih gowo Tangan kosong, Tapi gak nok seng sedih amergi, lucu nyawang
Karji gak iso medun teko Uwit goro-goro di ajak celeng.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar